I. Zasady Podstawowe

§ 1.

Niniejsze Zasady Stosowania Kodeksu Etyki Zawodowej Rzeczoznawców Majątkowych stanowią zbiór zasad, jakimi powinni kierować się rzeczoznawcy majątkowi, w związku z wykonywaniem zawodu rzeczoznawcy.

§ 2.

Normy zawarte w Kodeksie Etyki nie zastępują obowiązujących przepisów prawa.

§ 3.

Naruszeniem godności jest każde postępowanie rzeczoznawcy, które podważa zaufanie do zawodu lub mogłoby go poniżyć wobec opinii publicznej.

§ 4.

Rzeczoznawca majątkowy obowiązany jest do powstrzymania się od wszelkich zachowań w  działalności zawodowej, wykonywanej zarówno w sferze publicznej, jak i prywatnej, które mogłyby szkodzić opinii o zawodzie rzeczoznawcy.

§ 5.

Rzeczoznawca majątkowy wykonuje zawód w sposób samodzielny, w ramach swoich uprawnień zawodowych oraz w ramach obowiązującego porządku prawnego i standardów zawodowych.

II. Wykonywanie Zawodu

§ 6.

Wykonując zawód, rzeczoznawca majątkowy zobowiązany jest do:

1.     rzetelności w postępowaniu i uczciwości wobec klienta,

2.     bezstronności i poszanowania prawa,

3.     odpowiedzialności za powierzone zadanie,

4.     obiektywizmu w zakresie udzielanych porad i opinii,

5.     dbałości o godność zawodu,

6.     zachowania tajemnicy zawodowej.

 § 7.

Rzeczoznawca majątkowy nie jest związany żądaniami zamawiającego lub osób zainteresowanych wynikiem jego pracy, jeżeli pozostawałoby to w sprzeczności z przepisami prawa lub standardami zawodowymi.

§ 8.

Rzeczoznawca majątkowy odpowiada za treść i formę opracowań, których jest autorem.

§ 9.

Rzeczoznawca majątkowy powinien wykonywać tylko takie czynności z zakresu praktyki zawodowej, co do których posiada odpowiednią wiedzę i kompetencje zawodowe.

III. Wyłączenie od czynności

§ 10.

Rzeczoznawca majątkowy jest zobowiązany do wyłączenia się od wszelkich czynności zawodowych, które mogą wywołać wątpliwość co do bezstronności rzeczoznawcy majątkowego.

IV. Obowiązki wobec klienta

§ 11.

Obowiązkiem rzeczoznawcy majątkowego jest dbanie o zachowanie tajemnicy zawodowej przez jego pracowników na zasadach obowiązujących jego samego.

§ 12.

Rzeczoznawca majątkowy zobowiązany jest zapewnić klientom warunki swobodnego składania oświadczeń oraz zachowania tajemnicy, a także obowiązany jest zapewnić bezpieczne przechowywanie całej dokumentacji dotyczącej dokonywanych czynności, gwarantujące zachowanie tajemnicy.

§ 13.

Rzeczoznawca majątkowy nie powinien dopuszczać do sytuacji, w której byłby uzależniony od klienta; w szczególności nie wolno mu zaciągać od klienta pożyczek lub korzystać nieodpłatnie z jego usług.

V. Obowiązki rzeczoznawcy majątkowego wobec innych rzeczoznawców majątkowych

§ 14.

Wzajemne stosunki pomiędzy rzeczoznawcami powinny cechować koleżeństwo, wzajemna lojalność i współpraca. Rzeczoznawcy majątkowi powinni udzielać sobie pomocy i służyć radą w sprawach związanych z wykonywaniem zawodu.

§ 15.

1. Rzeczoznawcę majątkowego obowiązuje zakaz wyrażania wobec osób trzecich negatywnych opinii o opracowaniach innych rzeczoznawców.

2. Postanowienia ustępu 1. nie naruszają praw rzeczoznawcy do formułowania własnej opinii o wartości przedmiotu wyceny poprzez wykonanie na zlecenie operatu szacunkowego.

3. Postanowienia ustępu 1. nie naruszają praw rzeczoznawcy do formułowania oceny i wniosków w ramach kompetencji prawnych właściwych podmiotów.

§ 16.

1. Rzeczoznawca majątkowy zobowiązany jest powstrzymać się od działań stanowiących czyny nieuczciwej konkurencji.

2.  Nieuczciwa konkurencja może przejawiać się:

1) w oferowaniu pracy za wynagrodzenie zaniżone, nie uwzględniające możliwości wykonania niezbędnych czynności wymaganych przepisami prawa,

2) w zaniechaniu żądania niezbędnej dokumentacji lub rezygnacji z innych wymagań, które mogą mieć wpływ na prawidłowe wykonanie czynności zawodowych.

§ 17.

Rzeczoznawcę majątkowego obowiązuje zakaz prowadzenia nieuczciwej reklamy bądź promocji, sprzecznej z godnością zawodu, szkodzącej innym rzeczoznawcom bądź ich działalności.

§ 18.

1.  Rzeczoznawcę majątkowego obowiązuje zakaz pozyskiwania klientów w sposób sprzeczny z godnością zawodu, a w szczególności:

1) narzucania komukolwiek swoich usług,

2) postępowania niezgodnie z zasadami lojalności wobec innych rzeczoznawców.

2.  Rzeczoznawcy majątkowemu nie wolno wręczać komukolwiek lub przyjmować od  kogokolwiek honorarium, prowizji albo innej korzyści za polecenie jego usług.

VI. Postanowienia końcowe

§ 19.

1. Stowarzyszenia zrzeszone w Polskiej Federacji Stowarzyszeń Rzeczoznawców Majątkowych dostosują do niniejszego Kodeksu postanowienia dotyczące zasad etyki zawodowej rzeczoznawców, określone w ich regulaminach i statutach.

2.  Postępowanie wyjaśniające z tytułu naruszenia Zasad Kodeksu Etyki Zawodowej prowadzone są na podstawie Regulaminów i Statutów Stowarzyszenia Rzeczoznawców Majątkowych w którym zrzeszony jest taki rzeczoznawca.

§ 20.

1. Niniejsze Zasady Stosowania Kodeksu Etyki Zawodowej Rzeczoznawców Majątkowych uchwalone przez Radę Krajową Polskiej Federacji Stowarzyszeń Rzeczoznawców Majątkowych w dniu 8 grudnia 2008 r. , wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2009 r.

2. Z dniem wejścia w życie niniejszych Zasad traci moc Kodeks uchwalony przez Radę Krajową Polskiej Federacji Stowarzyszeń Rzeczoznawców Majątkowych w dniu 9 września 2004 r.